Sensiz Kelimeler Sözlüğü

“Sensiz Kelimeler Sözlüğü; yaralı kalplerin sözlüğüdür. Ayrılık ve hüznün yazılmamış tarihidir. Çöllerdeki aşkların, şehir kaldırımlarındaki yansımasıdır. Hiçbirimizin unutamadığı kelimelerdir.”
-Sadık Yalsızuçanlar-

Anla İşte

Anla işte seni seviyorum denmez öyle pat diye,
İşin içinde hem 'sen' var hem 'seviyorum' var,
Sen'le seviyorum bir başka güzel,
Seviyorum'la sen bir başka güzel.

Yaşamak Böyledir

Uzun bir nehirdir yaşamak sevgili dostum

Üstünde güneş altında toprak ve durmadan akmak

Nereye gittiğini bilmeden ve çokça da yorularak

Balıklara yuva kuşlara ayna aşklara nota olmak

Yaşamaktır dostum bunun adı nehir gibi akmak.

Kadın bir deniz gibi eşsiz bir maviliktir

 

İçimde hep denize gitmek duygusu var. 

Deniz…

Sanki oraya varınca durup dinlenmeden günlerce uçacakmışım gibi hissediyorum. Yüzüme dalgaların elleri değecek.

Hiç tatmadığım bir duygu. 

KORKMA

Ne zaman düşersin,
Öğrenirsin,
Hayatın düşmek ve kalkmak olduğunu.

Ne zaman seversin,
Bilirsin,
Sevmenin yalnızlığı alt etmek olduğu.

Bağrıma Taş Devri

Gitme,

Daha erken, vardiya zili çalmadı aşkın fabrikasında,

Daha terlemedik çarşafta, yorganın altında,

Rüzgara tükürecektik, denize taş atacaktık,

Öpüşecektik en büyük meydanlarda,

Gitme böyle kocaman bir liste var yazdığın son mektupta,

Söz uçar yazı kalırmış, külliyen yalan,

Sen uçtun gitmez bir acı kaldı bağrımda.

Adem Özbay

Kayıp hikayesi ömrümüzün

Adem: dedemden miras. On aylık oğlunu sırtında taşırken dünyaya getirdiği ikinci oğlunu, eltisinin hırçın kollarına terk ettiğinde; annemin çaresizliğinden müphem bir yalnızlıkta beni kaybettiğini gören dedem için cennetten kovulmuş bir ademimdir ben. İğreti bir beşiğin içinde açlığında ve ne olursa olsun hiçbir ihtiyacında gözyaşı dökmemeyi öğrenirim hemen sonraları.

Kevakib

 

İkinci gelişim bu şehre. Hayatı anlamlandırma denemelerimden yılgınlığa uğradığım, sahiline sığındığım denizin dalgalarına kucak açtığım yıllar. Ümitlerimi sunduğum insanlardan bir karadeliğe tıkılma tehditleri almıştım. Yalnızlık bakıyor, aşka mutedil bir tercüme olmaya çalışıyordum. Kendime ait bir şeylere tutunup yükseklere açılma gayesindeydim. Azimliydim. İnsanlardan korkuyor, çocuklara tedbirliydim. Kafesinde umarsız haliyle sohbetime katılan kuşum kadar rahat olamıyordum bir türlü.

Gülkız

                                               

    kız nefesin gül kokuyor / içerin bahçe midir

Birin; bir görünüp, bir kaybolduğu masalda vurulmuştum ilkin sana. Bir türlü, pirelerin berberliğine aklım ermese de, seni pencerenin kenarında bir görenin bir daha iflah olmamasını pekala anlayabilmiştim. Ne rüzgârın şarkılar mırıldanması dağlara, ne kırlarda dolaşmana çiçeklerin usulcacık başlarını kaldırıp eşlik etmesi, şaşırtmamıştı beni. Ama derelerin şarıldarken uyanmasını, dolunayın gökyüzünü arşınlarken başının dönmesini garipserdim. Çünkü inanırdım ki, senin olduğun yerlerde tersine akardı zaman ve güzellikler utanıp saklarlardı kendini...

Gözlerimden Gözlerine Son Mektup

Sen bu satırları okumaya başladığında ben çoktan senin nefesinin akıp gittiği bu cennetten ayrılmış olacağım. Eğer Allah bana her gün lime lime etlerimin doğranacağı, fakat yanımda senin olacağın bir cehennem vaat etseydi yemin ederim bir an tereddüt etmez, o an kabul ederdim. Ben seninle olamadığım cennetin tüm katlarını cehennemden bin kat daha elem verici bulurum. Sen ki benim cennetim, benim kırk yıla yakındır çektiğim cefaların mükâfatısın.