Hayal libaslı akşam

Her bakışında bir kuş konar

o dilsiz çig damlasına

ve sarhoş bir duman

huruç eder güneşten sana

hüzün buluttan iner ve yığılır

hayal libaslı akşamlara 

ki akşam

bir yansımadır müphem sularda

ve akşam

güllerden ateş yakan sağır

bir uyku olup bana sırnaşır

işte o zaman ben 

çıkarım aşkın burçlarına

bir ok çekip kıskançlık sadağımdan

kahkahayla fırlatırım sana

ve tutunarak öfkenin eteğine

çıktım sanırım gizemli patikaya

ne zaman ki

kristal bir vazonun kırılışı gibi

kaybolunca sarhoşluğun ayak izleri

ve zaman süt verince

ak kanatlarıyla emekleyen bebeğe

ağlamak denilen bir orduyla çarpıştım.

Adem Özbay