Suskunca bakıyor güller ve bu
akşam
Ve inadına ne çok eskitiyor
zaman beni
Ellerinde bulutlar taşıyan
yorgun martılar gibi
Bir lal’de buluyorum
Masal kızlarına verdiğim kalbimi
Kimse sormuyor neden ölür insan
Ve eşitlemiyor yağmur
melankoliği
Kaybettiğim çocukluk resimlerim
gibi
Bir lal’de buluyorum
Seni neden böylesine sevdiğimi
Bana topal karıncadan bahsetme
sevdiğim
Şimdi sel olma zamanı ikindi
gelmeden
Aşka ihanet ettim sevdim yalan
gözleri
Herşeyimi kabuslara diyet
verdiğim gibi
Bir lal’de buluyorum.
Üşüyen elleriyle çamurdan araba
yapan çocuğun kalbini
Soruyorum ey ölüm neden ölür
insan
Fısıldıyor masal kızları
Kalbimi acıtan rüzgarla birlikte
Meğer lal’mış ansızın canımızı
alan...
Adem Özbay
0 yorum:
Yorum Gönder
Sensiz kelimelerin sesi olduğun için teşekkürler...