Bugün her ay sevgili değiştirmekle meşhur çalışanlardan
birisi yemek masasında bir söz söyledi. Arkadaşıyla evlilik üzerine
konuşuyorlardı ve onun evlilik için aradığı kıstas şuydu:
- Sevişebilecek kadar sevdiğin herkesle evlenebilirsin.
Ben olaya hiç böyle bakmadım. Senden sonra hiç
evlenebileceğimi de düşünemedim. Şu arada sırada içime doluveren yalnızlık
duygusu olmasa evlilik aklımın ucundan bile geçmiyor. Bazen kibirlenip ‘Allah
bu güzelliği verdiyse yarenlik edecek bir yiğit de gönderir elbet.’ diyorum
kendime.
Senden sonra becerebildiğiklerimden biri de ne istediğimi
bilmek oldu. 50 yaşında bir adamla bile evlenebilirim diyorum kendime. Çünkü
artık bir daha sevemeyeceğim duygusuyla yaşıyorum hep.
Sevmek ve aşk için insanın bir kere hakkı oluyor bu hayatta.
Evlilik içinse sınırsız. Ben o hakkımı kullandığım için tekrar yaşayabileceğime
dair hiç bir umudum yok. Nankörlük yapmamakda lazım. Bu hakkını bile kullanamadan giden niceleri
var.
Ama eve gelecek kocamı düşünerek keyfimin kaçtığı bir
hayatta istemiyorum. Böyle arkadaşlarım var benim. Eve kocasının gelme saati
yaklaştıkça canı sıkılan, depresifleşen kadınlar. Onları gördükçe en büyük
azaplardan birinin ‘İnsanın sevgisini verememesi’ olduğunu düşünüyorum.
İçinde kocaman bir sevgi dağı var, ama onu yüklenecek bir
yoldaşın yok. Ne kadar acı!
Eğer evlenirsem bunu test etmiş olacağım, tüm bu sorularımın
cevapları da ancak o zaman bulacak.
Annemse durmadan dualar ediyor. ‘Allah’ım şu kıza hayırlı
bir eş ver.’ diye. O kadar çok dua etti ki muhtemelen tutacak. Ama “Allah’ım şu
kıza hayırlı bir aşk ver diye.’ dua edecek bir annem olsun isterdim. Çat pat
etraftan duyduğu senle ilgili duasıda var tabi:
-Allahım kızıma unuttur şu hayırsızı!
İşte ne kadar dua etsede, yalvarıp yakarsa da muaffak
olamayacağı yegane duası annemin.
Çünkü insan unutmak istemiyor. Unutunca hayatından kocaman
bir parça kopup gidecek sanıyor.
Seni unutunca adımı unutacağımı zannediyorum çoğu zaman. 35
yıldır taşıdığım adımı.
Adem Özbay
0 yorum:
Yorum Gönder
Sensiz kelimelerin sesi olduğun için teşekkürler...