Patlıcan Musakkaya Ağıt

Sevgilim

Ümit usta da öldü, Allah rahmet eylesin,

Boynu bükük kaldı patlıcan musakkanın,

Hep giderim diyorsun ya, iyi tamam git de,

Kim pişirecek şimdi aşık melemenini benim kalbimde.

Ölmek kolay biliyorsun,

Azraile göz kırpıyorsun, biletini veriyor eline,

Hem herkes aynı sınıf mezarlıkta,

Ne perde var arada,

Ne de busines class göbekli adamlara,

Bir tek Ahmet abi anlıyor halimizden,

Allah ondan razı olsun yatağımızı seriyor biz gelmeden,

Karacaahmettir namı, belki sen onu öyle tanırsın,

Ahmet abi candır lakin canlıyken tanışamazsın.

Sevgilim,

Nasıl yaşarsan bu dünyadan öyle gidersin,

Mesela gülsen şimdi,

İçinden bir çocuk yüzü çıksa sümüklü burnu ile,

Yine de öperim ben seni,

Ölmek te böyledir işte, şaşırsın ama dönüş bileti bulamazsın.

Sevgilim,

Ben ölsem, sen ölsen, o ölse, onlar ölse, biz ölsek,

Mutlu Akü ’den de fayda yok, ölürken mutsuz oluyor herkes,

Oysa seviyorum ben ölmeyi,

Bakma öyle şaşırıp ta yüzüme,

Gözlerinde kaç kere öldüğümü bilmemezlikten gelipte.

Adem Özbay