Öğrendim

Öğrendim,

Düştüğünde seni kaldıran değil,

Senle birlikte düşenmiş dost.

Yolu senle yürüyen değil,

Yolu sana çıkanmış yoldaş, arkadaş.

Seviyorum deyip, bir gün unutan değil,

Her gününe bir tebessüm katanmış seni seven.

Sen dostum,

Sildirme kimseye gözyaşlarını,

İçindeki denizin teridir o.

Açıl ummanların en ötesine,

Lakin hiçbir limanda gönlü kırık bırakma arkanda.

Bin kere aldansan da bir kere aldatma,

Bin kere terk edilsen de bir kere terk etme.

Herkes yaşar, herkes ölür,

Mezar taşındaki iki tarih arasına sıkıştırma hayatını,

Doğumun belli olsun ama,

Ölümün uzasın sonsuzluğa,

Sen iyilikle, güzellikle, sevgiyle anıldıkça...  

Adem Özbay