Durma!

Ne kadar hızlı yürüyorum yolları deyip,

Bir nefeslenmek bir soluklanmak istersen,

Acılara yenildim, yönümü şaşırdım deyip,

Bir daha yenilmek bir kez daha kaybolmak istersen,

Sevdim terkedildim, sevildim kıymetini bilemedim deyip,

Bir daha bir daha sevmek isterse kalbin,

Allah kerim deyip alıp başını gitmek istersen,

Adının sanının bilinmediği çok uzaklara,

Ne bu hep kahır hep kahır deyip,

İçli içli ağlamak istiyorsan kimselere görünmeden,

Yüz kere düşsen de, bin kere üzülsen de,

Kalkmak için düşmez lazım diyorsan,

Yaşamak hep yenilenmektir deyip,

Her daim yeniden başlamak istiyorsan,

Hiç durma!

Şimdi tam sırasıdır tüm bunların.

Adem Özbay