Hem ben zaten alıştım artık, her gece ölmeye...

Efsane olmak istiyorum biliyor musun?

Belki erken ölürsem olurum. Belki John Lenon gibi, belki Bruce Lee gibi, belki Kurt Cobain gibi, belki Ayhan Işık gibi, belki Yılmaz Güney gibi...

Kaleden kaleye atlayan yakışık Malkaçoğlu’nun yaşlandıktan sonra pencere reklamlarında oynayan saçma hali yada Leonard Cohen gibi ölemediği için beste üstüne beste yapıp eski güzel şarkılarını zehirlemesi gibi olsun istemiyorum benim hayatım.

Erken yaşta öleyim istiyorum. Bir efsane olmaya aday bir ölümle hemde.

Hem ben zaten alıştım artık, her gece ölmeye.

Yatağa sensiz yattığımda Azrail’in tepemde dikiliyor gibi durmasını kanıksadım. Her sabah gözlerimi açtığımda yine mi yaşadığıma hayretler ediyorum şimdi. Madem insan canı istediği zaman ölemiyordu neye yarardı bu ölüm. Keşke Noel Baba olsa da ondan bir ölüm dilesem.  Bacamdan aşağıya bıraksa ölümümü ve ben alsam, kucaklasam, sarılsam, kanatlarına tutunup gitsem buralardan.

Ne seni sevmekle efsane olabildim ne de erken ölmekle. Bu kadar Leyla’dan Aslı’dan Şirin’den sonra kim ne yapsın benim gibi birlikte ölebileceği bir sevdiği bile olmayan bir kadını.

Hiç tek başına ölmüş de efsane olmuş bir aşık tanıyor musun sen?

 

 

Adem Özbay